اخیرا یک مقاله سابمیت کرده بودم که بعد از گذشت سه ماه متوجه شدم نتایج من غلط است. تصمیم گرفتم اشتباهات خودم در این کار رو بنویسم و در اختیار عموم قرار بدهم. امیدوارم برای شما مفید باشد و مثل من در آینده این اشتباهات رو مرتکب نشوید.
برای خواندن این مقاله و پیوست آن فایل‌های PDF زیر را دانلود نمائید.
2 پاسخ
سلام
نظر شخصی بنده حقیر:
اگر واقعا هدف از انجام کار تحقیقاتی، ارتقای سطح علمی است، حتما باید به محض متوجه شدن اشتباهمان، با مجله مکاتبه کنیم و انها را از این مشکل مطلع سازیم، حتی اگر منجر به رد شدن مقاله شود. انجام مرتب و همیشگی کارهای تحقیقاتی غلط و یا ضعیف، به مرور باعث سردی و بی انگیزگی می شود و باید از همان ابتدا جلوی آن را گرفت. اگر از ابتدا متوجه این اشتباهات شویم و درصدد رفع آن برآییم آنگاه بعد از مدتی متوجه پیشرفتمان در انجام کارها می شویم و کارهای بهتری ارائه می کنیم.
امیدوارم دانشجویانی که هدفشان از تحصیل، علم آموزی و انتشار علم است، در مسیر کاریشان با اساتید خوب و مجربی همراه شوند تا به سرعت و با اطمینان در مسیر درست قرار بگیرند.
در مکاتبه ای با یکی از اساتید در زمینه کاری خودم، متوجه شدم که ایشان با وجود گذشت سالها از اتمام تحصیلشان و گذشت مدت ها از تدریسشان در دانشگاه، هنوز هم کتابهای درسی سطوح بالا را مطالعه می کنند و تمرین های کتاب را حل می کنند. به گفته خود این استاد، ایشان حتی برای بعضی مسائل چندین روز وقت می گذارند و سعی در تجزیه و تحلیل مسئله می کنند تا در نهایت بتوانند آن را حل کنند. هنوز هم برای بالا نگه داشتن روحیه تحقیق در خودشان، سعی می کنند موضوعات روز دنیا را مطالعه کنند و حتی المقدور در کنفرانس ها شرکت می کنند. حتی فایل صوتی سخنرانی هایی که نتوانستند حضورا باشند را از طریق اینترنت دانلود می کنند و گوش می کنند. واقعا وقتی پشتکار و تلاش این افراد را می بینم انگیزه می گیرم.
سلامت و موفق باشید
درود بر خانم سلطانی عزیز
کاملا با نظر سرکار موافق هستم و از استادی که مثال زدید، لذت بردم. بنده گمان می‌کردم نسل این‌‍‌گونه از اساتید شاید منقرض شده باشد ولی الان که شما این رو فرمودید خیلی خوشحال شدم. امیدوارم تعداد این عزیزان در جامعه دانشگاهی و حتی در سطح آموزش و پروش هم گسترش پیدا کند.